دوستان بسیار عزیزم لطف تان پاینده ! از مطالب اخیر استقبال خوبی صورت گرفت و من از این بابت خوشحالم ، هر چند توهین ها و آزارها شکل دیگری به خود گرفته است ! حالا که شکل مطالب نوشته شده برایتان تا حدی تغییر کرده و واقعیت ها را باز نویسی می کنم ، نتیجه گیری هایم هم عین واقعیت است کسی دیگر تهمت خیال پردازی به من نمی زند . دیگر کسی نمی گوید فضا را سیاه و تلخ جلوه می دهم و کسی نمی گوید مقاصد شومی دارم ! فقط برایم می نویسند : به تو چه ربطی دارد ؟ قبلا" هم بارها و بارها از این حرف ها شنیده ام اما مگر می شود سکوت کرد ؟
به اعتقاد من هر کس در این دنیا وظیفه ای دارد و اگر همه به وظایف شان عمل کنند دنیای ما بهشت می شود . دیگر ظلم و جنایت و دروغ و رشوه خواری و بی عدالتی جایی در اجتماع مان نخواهد داشت .
و اما اعتقاد دارم کافی است سکوت نکنیم و مشکلات اجتماع مان را مشکل خودمان بدانیم در آن صورت هر روز از فشار مشکلات کاسته خواهد شد . باید از خودمان بپرسیم چرا دیروزمان شبیه امروز است و امروز بدون تردید با فردا هیچ تفاوتی نخواهد داشت که هیچ بدتر هم خواهد شد ؟
اگر امروز تعداد بی خانمان ها و کارتن خواب هایی که از کوچه و خیابان مجاور خانه مان عبور می کنند دو نفر است چرا باید فردا تعدادشان دو برابر شود و فردای فردا چهار برابر ؟ مسوولیت فردی و وظیفه جمعی ما در قبال چنین تغییر ات منفی چیست ؟ هر یک از ما اگر چشم هایمان را باز کنیم شاهد تصاویر دردناک و فجایع وحشتناکی در محیط پیرامون مان هستیم . چرا باید چنین باشد ؟ چرا حداقل همین پرسش ساده را از خودمان نمی پرسیم ؟ سلب مسوولیت کردن و شانه خالی کردن ، روی برگرداندن و چشم ها را بستن و سکوت کردن چرا ؟
آیا مرگ فقط برای همسایه است ؟
این ضرب المثل ما ایرانی ها همیشه قلب مرا به دردآورده است . مگر من و همسایه ام در یک کوچه ، یک خیابان و یک شهر یا یک کشور با هم زندگی نمی کنیم ؟ پس چرا ؟
شاید حرف های من تکراری باشند - اما نه تکراری نیستند - یادآوری مسوولیت ها هیچ وقت تکراری نمی شوند . آن قدر می نویسم و می گویم که همه شما را با خودم همراه کنم . بنابراین بدون تهدید ، بدون توهین و بدون پیشداوری حتی بیایید با هم گفت و گو کنیم . هر جا که دیدید اغراق کردم به من هشدار دهید و همان جور هر جا که کم نوشتم یا ترسیدم از نوشتن حقایق باز هم قول هایم را به خودم و به شما خوانندگان نوشته هایم ، یادآوری کنید .
دیگر پیمان
نظرات شما عزیزان: